4 November 2007

ช่วงนี้ขอนำเสนอเนื้อหาที่อาจจะแปลกไปบ้างนะครับ เพื่อให้สมชื่อว่าเป็น “มองมุมใหม่” แต่ก็เชื่อว่าน่าจะเป็นเนื้อหาที่มีความน่าสนใจพอสมควร โดยเป็นเรื่องของความแตกต่างระหว่างผู้ชายและผู้หญิงครับ เนื่องจากในปัจจุบันเราจะพบเห็นสุภาพสตรีก้าวขึ้นมาเป็นผู้บริหาร รวมถึงผู้นำประเทศกันมากขึ้น การเรียกร้องสิทธิความเสมอภาคระหว่างผู้หญิงกับผู้ชายก็มีมากขึ้น หรือแม้กระทั่งผู้ชายที่อยากจะเป็นผู้หญิง หรือ ผู้หญิงที่อยากจะเป็นผู้ชาย ทำให้ในปัจจุบันเรามักจะคิดว่าผู้ชายและผู้หญิงนั้นไม่ค่อยมีความแตกต่างกันทั้งในแง่วิธีคิด การทำงาน และความสามารถ งานบางอย่างที่เราเคยคิดในอดีตว่าเป็นงานของเพศใดเพศหนึ่งโดยเฉพาะ ในปัจจุบันก็เริ่มแบ่งแยกไม่ค่อยออกแล้ว

คำถามสำคัญก็คือจริงๆ แล้วผู้ชายกับผู้หญิงมีความแตกต่างกันหรือไม่? จริงๆ แล้วถ้าเรามองในรายละเอียดถึงการดำเนินชีวิตประจำวันของเราแต่ละคน เราจะพบว่าโดยเฉลี่ยหรือโดยทั่วไปแล้ว เพศทั้งสองเพศมีความแตกต่างกันมากพอสมควรนะครับ ไม่นับรูปร่าง หน้าตา ที่เป็นรูปลักษณะภายนอกแล้ว คุณลักษณะหรืออุปนิสัยโดยส่วนใหญ่ก็ทั้งสองเพศก็มีความแตกต่างกัน ท่านผู้อ่านเคยสังเกตในสิ่งต่างๆ เหล่านี้บ้างไหมครับ?

  • ทำไมผู้หญิงส่วนใหญ่จะคุยกันเก่งกว่าผู้ชาย สังเกตเวลาท่านสุภาพบุรุษไปทานข้าวกับภรรยาและเพื่อนๆ ซิครับ ส่วนใหญ่กว่า 80% ของวงสนทนาก็จะเป็นของบรรดาสุภาพสตรีทั้งหลาย
  • ทำไมผู้หญิงส่วนใหญ่มักจะมีปัญหาเรื่องของทิศทาง ไม่ว่าจะเป็นการอ่านแผนที่ หรือ การหลงทาง ลองสังเกตซิครับว่าถ้าพาท่านสุภาพสตรีไปห้างสรรพสินค้าใหม่ๆ ที่ไม่เคยไป ส่วนใหญ่ถ้าไม่ตั้งใจจำดีๆ ก็มักจะมีปัญหาเรื่องการหาทางกลับไปยังที่จอดรถ หรือ ถ้าให้อ่านแผนที่เมื่อไร ก็มีหวังทะเลาะกับคุณสามีที่นั่งขับรถไปข้างๆ ทุกครั้ง
  • ทำไมผู้ชายจำนวนมากเวลานั่งรับทานอาหารกับแฟนหรือภรรยาตามร้านอาหารแล้วมักจะชอบมองโน่นมองนี้ จนดูเหมือนไม่สนใจคู่ที่นั่งตรงข้าม (จริงๆ แล้วตั้งใจฟังอยู่) จนทำให้ทะเลาะกันไปก็หลายคู่
  • ทำไมเวลาผู้ชายจะโกหกหรือปิดบังความจริงอะไรต่อผู้หญิงแล้วมักจะไม่ค่อยสำเร็จ แต่ถ้าผู้หญิงตั้งใจจะปิดบังหรือโกหกต่อผู้ชายแล้ว โอกาสสำเร็จมีมากกว่า
  • ทำไมพอใกล้ช่วงเทศกาลคริสมาสหรือปีใหม่ (เช่นในปัจจุบัน) ผู้หญิงถึงจะเตรียมของขวัญและห่อทุกอย่างไว้เสร็จตั้งแต่ต้นเดือนพฤศจิกายน แต่ผู้ชายนั้นกว่าจะหาซื้อของขวัญปีใหม่ก็ล่วงเข้าสัปดาห์สุดท้ายของเดือนธันวาคม
  • ทำไมผู้ชายมักจะไม่ค่อยเก่งในเรื่องของการห่อของขวัญ ในขณะที่ผู้หญิงส่วนใหญ่จะมีความชำนาญในเรื่องนี้
  • ทำไมผู้ชายที่เป็นผู้ใหญ่แล้วยังมีความสนใจในของเล่นของเด็กผู้ชายอยู่ ในขณะที่ผู้หญิงที่เป็นผู้ใหญ่แล้วไม่ค่อยสนใจเล่นตุ๊กตาบาบี้เท่าไร
  • ทำไมผู้หญิงจำนวนมากถึงมีปัญหาเรื่องสายตาในการขับรถตอนกลางคืน ในขณะที่ผู้ชายมักจะไม่มีปัญหาเท่า
  • ทำไมผู้หญิงจำนวนมากถึงรู้สึกเหมือนตัวเองมีญาณพิเศษในการหยั่งรู้เรื่องต่างๆ ในขณะที่ผู้ชายจะไม่ค่อยมีความรู้สึกดังกล่าว
  • ทำไมผู้ชายส่วนใหญ่มักจะหาของเล็กๆ น้อยๆ ไม่เจอ ทั้งๆ ที่ของชิ้นนั้นก็วางอยู่ตรงหน้า เช่น การหากรรไกร หรือ เทป หรือ แม้กระทั่งขนมซักชิ้นในตู้เย็น

เป็นอย่างไรบ้างครับพฤติกรรมหรือคำถามต่างๆ ข้างต้นตรงกับท่านผู้อ่านบ้างไหม? ต้องระลึกไว้นะครับว่าตัวอย่างข้อแตกต่างระหว่างหญิงกับชายที่นำเสนอข้างต้นนั้น ไม่สามารถใช้ได้กับคนทุกคนนะครับ ต้องขอย้ำว่าเป็นคนส่วนใหญ่ หรือ คนทั่วไปโดยเฉลี่ยนะครับ ไม่ใช่ว่าทุกคนจะเข้าข่ายข้างต้น สำหรับผมและบุคคลข้างตัวนั้นก็เป็นจริงมากกว่าครึ่งครับ ท่านผู้อ่านลองสำรวจตัวเองและคนข้างตัวท่านแล้วกันนะครับ

ข้อแตกต่างระหว่างหญิงและชายที่นำเสนอนั้น ผมนำมาจากหนังสือของสองนักเขียนชื่อ Allan และ Barbara Pease ทั้งคู่เป็นสามีภรรยากันและได้เขียนหนังสือเกี่ยวกับความแตกต่างระหว่างผู้ชายและผู้หญิงไว้หลายเล่มพอสมควร โดยเนื้อหาเหล่านี้ก็ไม่ได้เขียนมาจากการนั่งเทียนครับ แต่ทั้งหมดก็เป็นการอ้างอิงมาจากงานวิจัยจากแหล่งต่างๆ ซึ่งพอจะสรุปคร่าวได้ว่าความแตกต่างระหว่างหญิงและชายนั้นมาจากความแตกต่างของสมองครับ รวมทั้งหลายๆ อย่างก็ดูเหมือนเป็นพฤติกรรมที่ตกทอดมาตั้งแต่สมัยดึกดำบรรพ์ครับ เอาไว้สัปดาห์หน้าผมจะมานำเสนอรายละเอียดต่อนะครับ แต่ช่วงนี้ก็อย่าลืมคอยสังเกตพฤติกรรมหรือความแตกต่างระหว่างหญิงชายไว้นะครับ

ก่อนจบขอฝากข่าวประชาสัมพันธ์ครับ ทางภาควิชาพาณิชยศาสตร์ (ภาควิชาที่ผมสังกัด) คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี จุฬาฯ กำลังรับสมัครอาจารย์ประจำหลายอัตราในด้านต่างๆ ทั้งการจัดการ การผลิตและดำเนินงาน การวิเคราะห์เชิงปริมาณ การจัดการเชิงกลยุทธ์ การจัดการทรัพยากรบุคคล และการจัดการธุรกิจระหว่างประเทศ (ไม่มีจำกัดเพศนะครับ) ท่านผู้อ่านที่สนใจหรือมีคนรู้จักที่สนใจก็สามารถโทร.มาสอบถามได้ที่ คุณทับทิม เบอร์ 02-218-5773 หรืออีเมลมาที่ผมก็ได้นะครับ