7 August 2011

ท่านผู้อ่านลองถามดูนะครับว่าถ้าให้เลือกได้สองแบบ ท่านผู้อ่านต้องการผู้นำประเภทไหน (โดยมีข้อแม้ว่าผู้นำทั้งสองประเภทนั้นมีความมุ่งมั่น และ ความสามารถที่ทัดเทียมกัน ต่างกันที่บุคลิกและลักษณะภาวะผู้นำ) ประเภทแรกเป็นผู้นำที่มีบุคลิกภาพที่แสดงออกชัดเจน มีพฤติกรรมกึ่งๆ ก้าวร้าวเพื่อให้ได้ในสิ่งที่ตนเองต้องการ ชอบแสดงออก เป็นผู้ที่ชอบผู้ถึงความสำเร็จของตนเอง แสดงออกถึงความมั่นใจในตนเองที่สูง ประเภทที่สองเป็นผู้นำที่ค่อนข้างเงียบ ชอบถ่อมตน ไม่ชอบตกเป็นจุดสนใจของผู้อื่น ชอบยกความดีความชอบให้ผู้อื่น หรือ ให้กับโชคชะตา

เรามักจะมีความเชื่อมาตลอดว่า ผู้นำที่จะนำพาองค์กรให้ประสบความสำเร็จได้นั้น ควรจะเป็นผู้นำประเภทแรกที่มีความมั่นใจในตัวเองสูง ชอบแสดงออก และติดๆ จะเชิงรุกหรือก้าวร้าวหน่อยๆ (ภาษาอังกฤษคือ Aggressive) ส่วนผู้นำที่เงียบๆ และชอบถ่อมตนนั้นอาจจะเหมาะกับองค์กรขนาดเล็กที่ไม่ต้องเน้นการเติบโตมากแต่พอใจกับความสำเร็จเดิมๆ ที่มีอยู่ แต่โดยส่วนตัวแล้วเมื่อมองจากผลการวิจัยและสถานการณ์ในปัจจุบันแล้วผมเชื่อว่าผู้นำที่เงียบและถ่อมตัว น่าจะนำพาองค์กรสู่ความสำเร็จได้ดีกว่าผู้นำที่ก้าวร้าวครับ

เริ่มจากผลทางวิชาการก่อนนะครับ ก็ขอยกผลการศึกษาของ Jim Collins ในหนังสือขายดีของเขาที่ชื่อ Good to Great ขึ้นมาครับ โดยได้ศึกษาบริษัทกว่า 500 แห่งและพบว่ามีเพียงแค่ 11 แห่งเท่านั้นที่สามารถใช้คำว่า Greatness ได้ และในองค์กรทั้ง 11 แห่งนั้น จะมีผู้นำในลักษณะเดียวกัน นั้นคือเป็นผู้ที่มีความถ่อมตัวสูงและในขณะเดียวกันก็เป็นผู้ที่มีความมุ่งมั่นสูงด้วย คุณลักษณะของผู้นำเหล่านี้ตามที่ Collins ระบุไว้จะมีความนอบน้อมถ่อมตน ไม่ต้องการเป็นเป้าสายตาหรือจุดสนใจของคนทั่วไป เงียบ สงบ ความทะเยอทะยานที่มีนั้นเพื่อองค์กรไม่ใช่ตนเอง มองความสำเร็จที่เกิดขึ้นว่ามาจากผู้อื่นหรือความโชคดี แต่มองความเสียหายหรือล้มเหลวที่เกิดขึ้นว่ามาจากตัวเอง

ส่วนเมื่อมองจากสถานการณ์ปัจจุบันแล้ว เราจะพบว่าบุคลากรในองค์กรจะมีความหลากหลายในด้านต่างๆ มากขึ้น ทั้งอายุ การศึกษา การเลี้ยงดู ความต้องการ ฯลฯ และความหลากหลายนั้นก็นำไปสู่ความแตกต่างในเรื่องของความคิดและวิธีการทำงาน ซึ่งยังไม่นับองค์กรหรือบุคลากรอื่นๆ ที่อยู่ภายนอกและรอบๆ องค์กร อีกทั้งสภาวะแวดล้อมในการใช้ชีวิตในปัจจุบันที่เต็มไปด้วยการแก่งแย่งแข่งขัน ทำให้คนจำนวนมากอยากเด่นอยากดัง ดังนั้นลักษณะของผู้นำที่เหมาะสมในปัจจุบัน อาจจะต้องการผู้ที่มีลักษณะเป็น Humble Leadership หรือผู้นำที่ถ่อมตัวมากขึ้น ซึ่งผู้นำเหล่านี้จะนำโดยที่ไม่ได้ต้องการเป็นจุดสนใจหรือความเด่นดัง ไม่ต้องการมีชื่อเสียงจากความเป็นผู้นำของตนเอง

จริงๆ ที่เราย้อนกลับมาดูเราจะพบว่าผู้ที่มีลักษณะเป็น Humble Leadership นั้น เริ่มต้นจากไม่ไกลตัวเราเลยครับ นั้นคือคุณพ่อคุณแม่ของพวกเราทุกคน พ่อแม่ทุกคนต้องการเลี้ยงลูกให้ได้ดี มีความสุข และประสบความสำเร็จ แต่ไม่มีพ่อแม่คนไหนที่ต้องการมีชื่อเสียงจากการเลี้ยงลูก เชื่อว่าคุณพ่อคุณแม่ทุกคนไม่ต้องการได้รับรางวัล ชื่อเสียง หรือ เกียรติยศใดๆ จากการเลี้ยงลูก เพียงแค่ลูกเป็นคนดีและมีความสุข ท่านก็พอใจในความสำเร็จของตนเองแล้ว

นอกจากนี้พ่อแม่ยังปฏิบัติโดยการทำตัวเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับลูก เหมือนเจ้านายที่ดีย่อมปฏิบัติตัวเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับลูกน้อง พ่อแม่ทุกคนจะคอยช่วยเหลือ ดูแล ให้คำแนะนำเพื่อให้ลูกตนเองได้เกิดการเรียนรู้ มีความรู้และประสบความสำเร็จ ซึ่งก็เปรียบเสมือนผู้นำที่ดีที่จะต้องส่งเสริมผู้ใต้บังคับบัญชาให้เกิดการเรียนรู้และพัฒนาอย่างต่อเนื่อง

จะสังเกตได้เลยนะครับว่าถ้าต้องการแบบอย่างของ Humble Leadership หรือผู้นำที่ถ่อมตัวนั้นอาจจะเริ่มจากการสังเกตที่คุณพ่อคุณแม่ของเราก่อนก็ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการให้ความสำคัญกับความต้องการของผู้อื่นก่อนตนเอง และความต้องการที่จะให้ผู้อื่นประสบความสำเร็จ โดยไม่คำนึงถึงตนเองนั้นน่าจะเป็นคุณลักษณะที่เราต้องการจากผู้นำในปัจจุบัน